zdjęcia z budowy

Wśród wielkości rzeczy, które są wokoło nas, istnienie Nicości dzierży pierwsze miejsce, a władza jej obejmuje rzeczy, które nie mają bytu, a jej istota tkwi w czasie, między przeszłością i przyszłością, i nie posiada zgoła teraźniejszości.

– Leonardo da Vinci

Za długo. Stanowczo za długo Szanowi Czytelnicy czekali na komentarz w sprawie tego, co dzieje się tuż przy zachodniej granicy naszego osiedla. Ciągle jednak wydawało się, że to tylko niewinne harce. Wszak zaczęło się całkiem niewinnie. Ostrzeżenia na żółtym tyle. Pojedyncze drewniane maszty. Częściowy demontaż arterii prowadzącej przez stepy Akermanu. Manipulacje przy elektrostacji przy zabytkowej topoli.

Ostatnie dni ostatnie przyniosły jednak znaczące zaognienie sytuacji. Oto magiczny świat luksusu doświadczony został poprzez metalowy parkan, za którym pojawił się ciężki sprzęt…

Oto blaszany parkan zapowiada coś nowego. Przetrwał nawet porywiste podmuchy wiatru sprzed kilku dni – oznacza to niechybnie, że inwestor przystępuje do realizacji drugiego etapu Osiedla Tęczowego. Choć pozwolenie na budowę wydano już dawno temu, traktowałem tą informację niczym moment spłaty kredytu hipotecznego. Niby wiadomo, że kiedyś to nastąpi, ale perspektywa to na tyle odległa, że nie jest brana realnie pod uwagę.

A jednak stało się. Dnia pierwszego kwietnia roku pamiętnego 2014 na plac budowy ma wkroczyć wykonawca. Ciekawe, jaki horyzont czasowy założony jest przy realizacji tego przedsięwzięcia…. i na ile okaże się ten horyzont fatamorganą, jak w naszym przypadku. Czy podpisanie aktów zbiegnie się z olimpiadą w P’yŏngch’ang, czy w Rio de Janeiro? Cóż – trzymam kciuki, aby budowa poszła gładko i zakończyła się w terminie, tym bardziej, że jej założenia (odnoga ulicy Szczęsnej łącząca się bezpośrednio z Cegielnianą) będą po części dotyczyć także nas.

Na temat nowej inwestycji nie mamy zbyt wielu informacji, poza tymi ze strony Dolcanu:

Powstanie najprawdopodobniej 5 budynków trzykondygnacyjnych (o jedno piętro niższych od naszych) i wspomniany kawałek nowej ulicy. Nie jestem jednak w 100% przekonany, że akurat te, a nie inne plany będą realizowane, bo mieszkania przewidziane w ramach II etapu są całkiem spore, a takie trudniej jest sprzedać.  Czas pokaże.

Postanowiłem wykorzystać jedną z ostatnich okazji do uwiecznienia tego niezabudowanego fragmentu naszego otoczenia.

Man nadzieję, że budowlana zawierucha oszczędzi te trzy kilkudziesięcioletnie drzewa.

Marian! Tu jest jakby luksusowo!

Kto pamięta z poprzedniej zimy szalone Cinquecento robiące OSy między innymi tą ścieżką? 🙂

Resztki dróg wewnętrznych fabryki Plasomat

Wjazd na teren przyszłego osiedla prowadzący do skrzyżowania Cegielnianej i Przesmyku

Wzdłuż płotu poprowadzona zostanie nowa odnoga ul. Szczęsnej

Pustostan przy ul. Szczęsnej – może przerobią go na Mc Drive?

Płyty betonowe używane do budowy tymczasowych dróg

Resztki garażu z kanałem

Kolejne drzewa (to wcale nie taka prosta sprawa opisać kreatywnie każde zdjęcie)

Tutaj w tle widzimy ruiny po budynku biurowym Plasomatu, a potem hotelu robotniczym

Ostatnie chwile spokoju w tym miejscu

Kopareczka Dolcan

Budowa ogroczenia od strony torów

Wygląda na to, że dotychczasowe ogrodzenie zostało już rozkradzione przez złomiarzy, zatem i tu powstała nowa zapora

Jeszcze niejeden pociąg po linii Warszawsko-Wiedeńskiej przejedzie, zanim ścieżka ta stanie się przyjemnym miejscem spacerów

Biuro sprzedaży – obecnie nieczynne, bo i chwilowo nie ma czego sprzedawać

Uważam, że to miejsce ma potencjał. Przy niewielkich nakładach mógłby tu powstać naprawdę sympatyczny skwer, a po wyburzeniu rudery miałby nawet jeziorko.

Na koniec chciałbym przedstawić kilka miejsc, które jeszcze niedawno przedstawiały się zgoła inaczej:

Garaż z kanałami

Po prawej widoczna posadzka z byłej stróżówki w kolorze niebieskim

Po prawej stronie znajdowały się magazyny

Datę wykonania zdjęć widać w dolnym rogu zdjęcia. A teraz, na deser – jak to wyglądało w 2012:

Biuro Ciecia – ciekawe, czy napis ten powstał już za Dolcanu, czy wcześniej?

Któż z nas nie korumpował słownie stróża, aby wejść na budowę i obejrzeć swoje mieszkanie? (ja – raz) :))

Magazyny. Trudno powiedzieć, co mieściły w czasach swojej świetności, ale i w momencie fotografowania ich zawartość była całkiem interesująca 🙂

Oczywiście w błędzie jest ten, kto myśli, że w eksplorowaniu pozostałości Plasomatu ograniczyłem się do zdjęć z zewnątrz – pozostańcie więc nastrojeni na kolejne wpisy 🙂

W środę nad osiedlem przeszła intensywna burza. Padało naprawdę mocno – a to doskonała okazja, by zidentyfikować nieszczelności w stropie garażu do naprawy. Rzecz jasna skupiam się na wodzie, która bezsprzecznie nie znalazła się tutaj wraz z kołami wjeżdżających samochodów.

Oto zdjęcia z dużego garażu. Tradycyjnie największe nieszczelności są wzdłuż dylatacji pod budynkami 9 i 9A – szczególnie przy miejscu 1 oraz w skrajnych, w pobliżu stanowisk dla inwalidów. Znaczące przecieki są także przy miejscu 39.

W małym garażu również ulewa nie uszła na sucho. Najbardziej spektakularny jest wjazd – kałuża ma głębokość kilku centymetrów. Zapewne część wlała się przez wjazd, ale ten również jest drenowany, więc taka sytuacja nie powinna mieć miejsca. Woda leje się w narożniku pod budynkiem 11A. Krople spływają po białych plastikowych rurkach, które są elementami instalacji elektrycznej. Pod budynkami 11 i 13 widać też wodę przelewającą się z/do pomieszczeń technicznych oznaczonych jako “Separator” i “Wlot wody” (poniekąd słuszna nazwa). Jest też dziura w suficie w okolicach miejsca 20.

Z kolei na powierzchni rozpoczęto prace przy uszczelnianiu dylatacji. Obecnie rozkopany jest do poziomu stropodachu krótszy bok budynku Szczęsna 9A. Jeszcze przez burzą nałożono tam warstwę masy asfaltowej w ramach zabezpieczenia, ale niestety jak widać na zdjęciach okazało się to nieskuteczne. Czekamy z niecierpliwością na dalsze etapy prac naprawczych.

Dziś na klatkach schodowych zawisły kartki z informacją o możliwości odbioru miejsc postojowych zwanych potocznie garażami począwszy od dnia jutrzejszego. W związku z tym budowę należy uznać za zakończoną. Nie oznacza to bynajmniej końca robót, ale że w ich wyniku nie przybywa już substancji budowlanej, a jedynie poprawiana jest ta istniejąca, stopuję zegar odliczający czas opóźnienia zakończenia budowy.

Ostatnie wskazanie licznika to 1 rok 11 miesięcy 18 dni 23 godziny.

Dolcan przeszedł zatem z fazy budowy do fazy naprawiania.

W garażach jest przeważnie sucho. Przeważnie, bo niektóre miejsca do odbioru nie kwalifikują się z powodu kapiącej na nie wody. Pomimo prowadzonych do niedawna prac nad uszczelnieniem dylatacji sufitu, nadal cieknie woda do podstawionych poniżej wiaderek. Przecieki są zależne od temperatury – nasilają się wraz ze wzrostem temperatury powyżej zera. Na wełnie mineralnej na suficie nadal widoczne są plamy.

Dziś ok. godziny 22 w małym garażu rozpoczynano prace przy sprzątaniu go – usuwano wierzchnią warstwę kurzu, by mogła wjechać maszyna czyszcząca na mokro. Przewidywany czas potrzebny do oczyszczenia garażu to ok. 10 godzin. Duży garaż będzie sprzątany dopiero jutro.

Chętni mogą także zgłaszać się do Zarządcy celem protokolarnego odbioru kodu do domofonu. Nie będzie możliwe wrzucenie kodów do skrzynek na listy, gdyż podpisany protokół musi wrócić za pośrednictwem Zarządcy do Dolcanu. Na protokole znajduje się kod wraz z instrukcją użytkowania. Niestety nie traktuje ona o przypadku, gdy ktoś stoi przy furtce i chce zadzwonić do danego mieszkania. Należy wtenczas wybrać numer mieszkania na domofonie, następnie strzałkami góra-dół wybrać numer budynku, nacisnąć przycisk z dzwonkiem i poczekać, aż rozlegnie się sygnał.

Wczorajsza wieczorna wizyta na osiedlu przyniosła kilka nowych obserwacji. Przy wejściach do klatek schodowych pojawiły się drewniane ławki. Chodniki są odśnieżane. W dalszym ciągu nie działa część lamp. Zamki od domofonów zarówno na klatkach jak i w furtkach są naprawiane, ale zaraz potem ponownie psują się. Administrator opublikował na klatkach harmonogram prac porządkowych.

W garażach widoczny jest postęp w pracach przy dylatacjach. Na elastyczną masę nałożono piankę, a na to pomarańczową siatkę zbrojeniową i zaprawę. Domyślam się, że po zastygnięciu pianki i zaprawy nadmiary zostaną usunięte, a całość wygładzona. Pod budynkiem 4 (7C), gdzie wełna mineralna na suficie najbardziej ucierpiała, widać przymiarki do jej malowania (mata ochronna na posadzce, pojemniki po białej farbie). W małym garażu dylatacja została zabezpieczona w taki sam sposób. W narożniku garażu zgromadzono zapasowy piasek do piaskownicy 😉 W obu garażach nie widać wilgoci, co jest zasługą dokonywanych prac jak i ujemnych temperatur. Przekazywanie pierwszych miejsc mieszkańcom ma się rozpocząć w najbliższą środę.

Wczorajszy wieczorny spacer po osiedlu, odbył się głównie w garażach, gdyż na powierzchni z racji ukończenia budowy niewiele się już zmienia. Fakty godne odnotowania to niedziałająca część latarni (podobno z powodu awarii), oraz ślady odśnieżania alejek.

W dużym garażu (pod budynkami 1–6) w rozkutej dylatacji na odcinku pod budynkami 5-6 pojawiła się elastyczna masa koloru szarego, a otoczenie zostało obwieszone foliami malarskimi. Masa ta położona kilka dni temu jest elastyczna – poddaje się naciskowi palca. W pozostałych rozkutych dylatacjach masy jeszcze nie ma, jest natomiast wilgoć (co przy braku uszczelnienia jest zjawiskiem naturalnym). Słaba jakość zdjęć spowodowana jest niedostatecznym oświetleniem – wygląda na to, że na czas prac wyłączono część świetlówek. W małym garażu (pod budynkami 7–10), podobnie jak poprzednio, jest rozkuta tylko jedna dylatacja przy wjeździe i zmian żadnych nie zauważyłem. Sprawdziłem także organoleptycznie wełnę mineralną Paroc będącą izolacją na sufitach w garażu. W miejscach uszkodzeń wkładając w nie rękę nie stwierdziłem wilgoci, choć jest to metoda wysoce niedoskonała – być może Sąsiedzi znajdą miejsca zawilgocone.